Wikang Pambansa: Tungo sa Bansang Nagkakaisa

Hindi lingid sa ating kaalaman na ang ating bansa ay binubuo ng pitong libo't isandaa't pitong kapuluan. Tayo man ay pinaghihiwalay ng mga katubigan, tayo man ay may iba't ibang kultura, tayo man ay may iba't ibang linggwahe, tayo naman ay pinagbubuklod ng sagisag ng Pilipinas at ng ating pambansang wika. Ang wikang Filipino ay susi tungo sa pagkakaisa at pagkakaintindihan. ginagamit natin ito sa ating pangaraw-araw na pakikipagtalastasan, pamumuhay at samut-saring mga gawain.

Ito ay nakakatulong upang mapaayos ang takbo ng lipunan at ang pagkakaunawaan sa mga mamamayan. Ito ay susi ng pagkakaisa. Ito ang daan sa mas mapayapa at mas maunlad na pamumuhay ng mga Pilipino. Binibigyang daan nito ang pagkakaintindihan na umusbong sa kabila ng pagkakaiba-iba ng mga paniniwala at kultura natin. Tunay nga na kayganda ng wikang Filipino.

Ang wikang Filipino ay esensyal sa ating lahat. katulad nga ng sinabi ni Dr. Jose Rizal, angating pambansang bayani, kapantay ng wikang Filipino ang mga wikang dayuhan. kung tayo ay nawiwili at binibigyang importansya ang wika nila, ganoon din daw dapat tayo sa ating sariling wika. Wikang Filipino: Wika ng pagkakaisa, wika ng sambayanang Pilipino kaya't bigyang importansya at bigyang halaga ang isa sa mga kumukumpleto ng pagkakakilanlan ng isang tunay na Pilipino.

By: Durrell Lee D. Aben